Blog 1

Zo, nou alles komt lekker op gang. Afgelopen week mijn Alpe d Huzes plannen uitgezet onder familie, vrienden en collega’s en gelukkig, de donaties stromen binnen. Fijn om te weten dat zoveel mensen betrokken zijn. Los daarvan gaan ook de fysieke voorbereidingen als een speer.

Eind december heb ik voor het eerst sinds mijn ziekte en de behandeling daarvan, 100 km gefietst. Voor mij een mijlpaal die lange tijd niet in zicht was. Maar nu kan ik zo’n afstand weer aan. Heerlijk. Een andere mijlpaal was mijn deelname aan Egmond-pier-Egmond zaterdag 9 januari. De omstandigheden waren fantastisch, snelle tijden werden gereden, maar voor mij veel belangrijker, het gemak waarmee ik zowel heen (wind tegen) als terugweg heb kunnen rijden. Ook een rondje Schoorl, wat lange tijd gewoonweg te zwaar was, zit alweer in de benen. Komende tijd ga ik verder werken aan kracht en duurvermogen en zachtjes aan ga ik een paar trainingen optuigen om weer wat snelheid in de benen te krijgen. Ook staat er een leuke toertocht gepland met een aantal van mijn teamleden.  Zin in!

Verder ben ik vooral in mijn kop heel sterk. Harde tegenwind doet mij niets meer, sterker nog, ik geniet ervan. Regen, kou, ellende, laat maar komen. Voorheen kon ik dan vreselijk gaan zitten balen en afzien. Na 8 chemokuren is alle tegenslag relatief. Zit het dan toch effe niet mee, dan denk ik aan de 5e kuur. Die was echt niet leuk! Nee, dan is wk7 tegen helemaal niet zo zwaar. Het geeft veel zelfvertrouwen om nu, 4 maanden na het eind van mijn behandeling, op deze manier bezig te kunnen zijn.  Ik zal het nodig hebben om de berg 6x te bedwingen.

                                                                                          Foto: Fred v.d. Bosch