Maarten Nachbar

Ook ik heb in mijn familie en omgeving te vaak gezien hoe kanker levens op zijn kop zet, vernielt en , helaas nog steeds, beeindigt. Mijn nichtje Ingeborg, mijn tante Wil en anderen in mijn kennissenkring zijn ons ontnomen door de sluipmoordenaar die kanker heet. Mijn nicht Natasja, mijn tante Ida, de moeder van een van mijn beste vrienden zijn hard op weg zich terug te knokken of het is hen reeds gelukt. Hoe groot was hun kans geweest zonder het vele geld dat de afgelopen jaren naar kankeronderzoek is gegaan?

Mijn eigen moeder ontsprong de dans gelukkig, maar de onzekerheid voorafgaand aan haar diagnose “vals alarm” bracht het leed dat kanker heet eventjes nog dichterbij. Toch deed ik niks. Als een Supermario Brother liep ik om de gevaren heen, ontsprong ik de dans en ging ik gewoon door met mijn leven. Het was pas  afgelopen november dat daar verandering in kwam. Mijn directe collega vertelde mij dat hij binnenkort weer op jaarlijkse controle moest. Hij heeft op 27 jarige leeftijd gevochten voor zijn leven en door niet op te geven is hem dat gelukt. Hij vertelde mij over de frustraties, de pijn, de onzekerheid en de herrinneringen die steeds naar boven komen rondom zijn jaarlijkse scan. Zoekend naar de juiste woorden kwam ik tot de conclusie dat die er wellicht niet zijn en het vast beter is als ook ik iets ga doen.

Het enige dat nodig is voor het kwaad om te overwinnen is dat goede mensen gaan staan en toekijken, zei Edmund Burke ooit. Ik zal, mijn goede gezondheid koesterend, gaan proberen de Franse hobbel Alpe d’Huez een aantal keren per fiets te trotseren in de hoop dat u een bedrag overmaakt aan KWF Kankerbestrijding via ons team Familie Nachbar naar de Top. Mijn doel is vier keer naar boven te fietsen. Mocht mij drie keer niet lukken, dan staat het u vrij mij te huldigen in pek en veren. Wellicht dat een bijdrage per opgereden Huez en het motto “opgeven is geen optie”  mij kunnen motiveren een vijfde keer boven te komen maar ik weet uit de overlevering dat dit beslist geen sinecure is.

Ook u kunt iets doen. U kunt mij en mijn teamgenoten sponsoren . In ruil daarvoor zal ik het kuitenbijtertje dat Alpe d’Huez heet ( 10 keer de Cauberg of ,voor de Rotterdammers onder u, zo’n 50 keer de Van Brienenoordbrug aan hoogtemeters ) beklimmen op de fiets. Alle bijdragen, klein of groot, zijn welkom.